Selamlar herkese,

Bugün gene kızlarımı çekiştireceğim, büyüdükçe onlara laf yetiştirmede çok zorlanmaya başladım. Hem kız, hem de iki tane olunca streo radyo yayını gibi oluyorlar :) Biri bişey anlatırken tesadüf buya diğerininde başka bişey anlatası geliyor, ama ikiside benim sadece kendisini dinlememi istiyor, ben ne kadar teker teker anlatın desemde onlar benim alzheimer olmamı istemediklerinden olsa gerek ikisi birden anlatmaya devam ediyorlar:) Bazen dinliyormuş gibi yapıyorum ama onuda yemiyorlar maalesef, hemen konuyla ilgili sorular sorarak beni sıkıştırıyorlar, bende tabi dinlemediğim için kem küm, gak gubarak gibi şebeklikler yapıyorum ama bu seferde kızıyorlar, biz burda sana bişey anlatıyoruz ama sen dinlemeye tenezzül bile etmiyorsun diye. (aynen tennüzül kelimesini söylüyorlar, nerden öğrenmişler bilmiyorum) 

Yemek yeme konusu da ayrı bir terane, benleyken yemeği çok zor yiyiyorlar, ama bakıcı teyzeleri hem kısa sürede hemde daha çok yedirebiliyor. Kadıncağız çocuklara üzüldüğü için ben gelmeden akşam yemeklerini yedirmiş oluyor :) Geçen gün Duruyla yemek konusunda şöyle bir muhabbet geçti aramızda

Ben : Annecim hadi tabağını bitir artık

Duru: Ama ben yemek istemiyorum 

B: Hadi kuzum ye biraz daha bence

D: Neden bu yemeklerin haplarını yapmıyorlarki, içerdik böylece yemek yemekten kurtulurduk, hem de sağlıklı beslenirdik.

B:...................... (itiraf ediyorum, bende küçükken yemek yemeyi sevmezdim, ve bu hap meseledi benimde aklıma gelmişti ama ortaokul son sınıfta :)))

Gene bir gün yemek masasındayız.

Ben: Hadi şu yemekleri bitirin artıkkkkk.

Damla: Ben doydum

B:Ama çok az yedin annecim, bu kadar yemekle hiç büyüyemezsin

D: Ben zaten büyümek istemiyorum ki, hep çocuk kalmak istiyorum.

B: Nedenmiş o

D: Çünkü büyüyünce yaşlanıyorsun, kırışık oluyorsun ve ölüyorsun, ben ölmek istemiyorum

B:.................. Akıllıca

Yine bitmek bilmeyen bir akşam yemeği masasında ikisi sohbet ediyorlar.

Duru: Keşke bizimde özel güçlerimiz olsaydı.

Damla: Ama biz insanız, uzaylıların özel güçleri olur.

Duru: Haklısın biz dünyada yaşıyoruz, dünyalıyız

Damla: ama dünya da uzayda dimi anne

Ben: evet annecim

Damla: ozaman bizde uzaylıyız :))

Duru: Belki keşfetmediğimiz bir gücümüz vardır, biz bunu deneyelim :))

Bu aralar bende bir unutkanlık var, havalardanmıdır dicem ama her zamanki halim maalesef :)) Kızlarla giyindik, arabanın yanına geldik ve benim aklıma bişey unuttuğum geldi

Ben : Kızlar yukarı çıkmamız gerekiyor

Damla: Gene ne unuttun

Duru: Anne senin kafa bu aralar çok değişik :)))  (sanırım karışık demek istedi)

İşte böyle, hiçbirimizin kafası değişik olmasın çünkü bu zamane çocuklarının hepsi uzaylı bence :))