Günaydınn,

Bugün kızlarımın yaptığı daha doğrusu söyledikleri şeyleri yazacağım, yani onların dedikodusunu yapacağım. (Okuma-yazma öğrenince muhtemelen beni öldürecekler :)).

Damla son zamanlarda sabah okula gitmek istemiyor ve ciddi arıza çıkartıyor (ama 1-2 gündür iyi, maşallah diyelim lütfen :)) Bir akşam yataklarına yatırdım ve aşağıdaki dialog geçti aramızda.

 Damla: Ben yarın okula gitmeyeceğim

Ben: Ama annecim gitmen gerek. Sen büyüyünce ne olacaksın?

D:Herşey

B:Okumazsan hiç bişey olamazsın.

D:Ben üniversiteye gitmek istiyorum.

B:Ama anaokuluna gitmezsen üniversiteyede gidemezsin.

D:Sen üniversiteye gittin mi?

B. Gittim tabi, çok güzeldi.

D: Anaokuluna gittin mi peki?

B. Evet annecim gittim hem de 2 sene üst üste gittim (benim amacım, anaokulunu o kadar çok sevdimki iki sene gittim demek)

D: Niye anlamadında mı 2 sene gittin?

B .............................

Kızlar okulda sevgililer günü için kalp yapmışlar çiçekle süslemişler, bana hediye ettiler, tabi ben çok mutlu oldum, hemen resmini çekip facebooka koydum (görgüsüz anne modeli :))

Duru: Anne bu kalpleri babama da gönderirmisin.

Ben: Annecim koydum ben onu internete baban görmüştür zaten.

D. Herşeyide face koyuyorsun özel hayatımız kalmadı

B:..............................................

Gene Damlanın okula gitmemek için arızaya bağladığı bir sabah.

 Ben : Hadi annecim giyin geç kalacaksınız ama.

Damla: Ben okula gitmek istemiyorum amaaaaaaaaaaaaa. Sen beni zorla gönderiyorsunnnnnnnnn.

B: Annecim ben seni göndermek istemesem bile bu zorunlu bir olay, devlet zorunlu tutmuş, bütün çocuklar okula gitmek zorunda. Eğer kendin gitmezsen seni polis götürür.

D: :s :s (türkçe meali yusuf yusufff :))

B: Polise söylememi istermisin (biliyorum yanlış ama bazen insan çaresiz kalıyor kınamayalım lütfen)

D:Anne gelsene biz kıyafet seçelim bana :)))

B: Süperim ben (içimden tabiii)

Bunun gibi daha yüzlercesi var, ara ara yazarım, insan unutuyor çünkü, burda olursa unutmam. İyi ki varsınız yer cücelerim, siz benim yaşama sevincimsiniz.